หน้าร้อนต้องทำบราไร้สาย

ส่วนตัวแล้วบราที่ใส่แล้วอึดอัดลำบากลำบนมาที่สุดคือบราไร้สาย เพราะพอขึ้นชื่อว่าไร้สาย...ภาระการพยุงนมต้มของเราก็ไปตกอยู่ที่ส่วนของแบนด์ที่รัดลำตัวทั้งหมด ดังนั้นคนผลิตก็ต้องหาเทคโนโลยีต่างๆมาใส่ลงไปเพื่อให้แน่ใจว่าบราพวกนี้มันจะพยุงนมเราได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไม่ว่าจะทั้งยางยืดแบบซิลิโคนที่ใส่แล้วรัดบาดเนื้อบาดหนัง ยางยืดแบบแข็งแรงชนิดลากช้างยังไหว โครงลวดโครงเต้าก็แข็งแรง แบบอีกนิดเดียวกะลายอมแพ้.....

แต่หญิงอย่างเราก็ยอม เพราะอยากใส่เสื้อสายเล็กสายน้อย เปิดไหล่ เปิดหลัง ให้เก๋ให้โก้ ออกนอกบ้านก็หน้าตาระรื่นแต่แอบน้ำตาเล็ดเมื่อยามเอี้ยวตัว เพราะยางซิลิโคนมันบาด....และทันทีที่กลับเข้าบ้านก็มักจะควักทิ้งแบบไม่อยากเผาผีกันเลย

ไหนๆก็ทำบราใส่เองมาจนลิ้นชักเก็บบราแน่นเอี๊ยดแล้ว แต่ยังไม่เคยทำบราไร้สายใส่เองเลย ยังต้องออกไปเสียตังค์ซื้อเค้าใส่อยู่ ใส่ทีก็หน้าเบ้ทีเพราะมัดรัดตัวรัดเนื้อจนเจ็บ หลังจากผลัดวันประกันพรุ่งที่จะทำบราแบบนี้มาพักนึง พอมีเวลาก็เลยลงมือ เริ่มจากดัดแปลงแพทเทิร์น จากแพทเทิร์นที่มีอยู่ตัดส่วนที่ต้องเป็นส่วนเกี่ยวห่วงออกและปรับทรงนิดหน่อย

 ใช้ผ้าลูกไม้ที่ค่อนข้างแข็งแรงไม่ยืดมากจนเกินไป และบราแบบนี้ก็ต้องเสริมทรงด้วยฟองน้ำเพื่อให้อยู่ทรง และนี่ก็เป็นบราเสริมฟองน้ำตัวแรกที่ทำเอง เพราะตั้งแต่ทำบราใส่เองมาก็ได้ทำการบอกเลิกกับบราเสริมทรงทุกประเภทไปแล้ว ซอฟบราที่เองมันทำให้ชีวิตเราสุขสบายอย่างตายตาหลับได้...แต่เมื่อต้องทำแบบที่เป็นทรงก็เลยเลือกฟองน้ำแบบบางแค่ให้อยู่ทรงเท่านั้น ไม่มีหมอนดันหมอนยกใดๆทั้งสิ้น

ตัวนี้เป็นตัวแรกที่ทำ ก็ยังไม่รู้ว่าจะได้ผลซักแค่ไหน มันจะอยู่ทรงจะยกนมต้มของเราได้แค่ไหน แต่ที่รู้แน่ๆคือมันต้องใส่แล้วเบาสบายกว่าที่ซื้อเค้ามาใส่แน่นอน

 ปรากฎว่าทำเสร็จออกมาแล้ว ประสบความสำเร็จ.....ตัวแบนด์รัดลำตัวได้อย่างพอดี พยุงคัพได้ดี ลองใส่ออกไปแถ๊ดๆแล้วทั้งวันก็ไม่หลุดไม่ร่วง แถมอย่างที่คิดไว้คือเบาตัวกว่าที่ซื้อเค้ามาใส่เยอะเพราะฟองน้ำไม่หนาไม่แข็งจนกะลานับญาติ

แต่เพราะเป็นตัวแรกก็ยังมีบางจุดที่ยังไม่ชอบใจ คือชิ้นบนของคัพยังแคบไปหน่อย ต้องปรับแพทเทิร์นให้โค้งขึ้นอีกนิด ส่วนโครงและส่วนคัพก็ถือว่าพอใจแล้ว สำหรับตัวเริ่มต้น และมันก้ต้องมีตัวพัฒนาต่อมาอีก คิดว่าตัวที่สามน่าจะเป๊ะทุกอย่าง

และบราแบบนี้ก็เหมาะกับกางเกงเอวป้าแบบนี้มากๆ....แค่เห็นชุดชั้นในสวยๆและได้เป็นเจ้าของเอง ก็ยิ้มเป็นคนบ้าทัดดอกจำปาได้ทั้งวันแล้ว