วันก่อนนั่งทำแพทเทิร์นแบบสามชิ้นเองจนสำเร็จ ผลออกมาตู้มต้ามเต่งตึงน่าพอใจ เมื่อทำด้วยตัวเองเสร็จแล้ว ก็เลยอยากลองแพทเทิร์นของคนอื่นว่าที่เค้าทำ กับที่เราทำเองไซด์มันจะแตกต่างกันยังไง เลยสั่งซื้อแพทเทิร์นใหม่มาชื่อ Boylston มาลองดูว่าแพทเทิร์นเค้าเป็นไง ปรากฏว่าของเจ้านี้ แบนด์ลำตัวจะเล็กกว่าไซด์คลาสสิคที่เราทำเป็นประจำ จากแพทเทิร์นไซด์คลาสิคเราจะใส่ 32D แต่มาแพทเทิร์นเจ้านี้ เราต้องใส่ 36C เพราะด้วยหลักการวัดลำตัวและคัพระหว่างคลาสิคและเจ้า Boylston นี้ไม่เหมือนกัน
เพราะฉนั้นอย่างที่บอกว่านมต้มของเราไม่ได้อยู่ที่ไซด์ใดไซด์หนึ่งไปจนตาย มันขึ้นอยู่กับแพทเทิร์นของแต่ละบริษัทว่าเค้ายึดหลักการวัดตัวกันอย่างไร ไหนๆครั้งนี้เป็นการลองแพทเทิร์นที่ต้องเย็บดูอยู่แล้ว เลยถ่ายรูปช่วงการประกอบเต้าให้ติดกับลำตัวมาแปะไว้ในนี้สำหรับคนที่สนใจ....ทำนมเอง...โดยไม่ผ่านมือหมอ
เมื่อจัดการสร้างเต้า ประกอบแบนลำตัวเรียบร้อยก็เตรียมตัวประกอบเต้าติดลำตัว
โดยเริ่มเอาริมของตัวเต้ามาประกบกับริมของขอบวงเต้า ให้ผ้าด้านถูกประกบหน้ากัน และค่อยๆขยับให้ขอบของทั้งสองชิ้นกระกบกันไปจนสุดอย่างพอดิบพอดี โดยใช้เข็มหมุดช่วย ทำทั้งสองข้างแล้วก็จัดการเย็บ
การเย็บก็เย็บด้านที่เราถนัดว่าจะเอาส่วนที่เป็นลำตัวหงายขึ้นหรือจะเอาส่วนที่เป็นเต้าหงายขึ้น เพราะการโค้งเย็บโค้งมันแล้วแต่คนถนัดแบบไหน
เย็บเสร็จแล้วก็เตรียมเย็บซองใส่ลวดใต้คัพ เริ่มด้วยขลิบรอบวงเต้าเพื่อผ่อนความตึงของผ้าก่อน
แล้วเอาซองใส่ลวดมาวางเทียบลงไปบนตะเข็บรอบวง โดยให้ด้านถูก (ด้านที่จะโดนกับผิวเรา) อยู่บนตะเข็บด้านเดียวกับตัวเต้า และผลักให้ตัวแบนด์ลงไปอยู่ข้างใต้ให้หมด
แล้วทำการเย็บ โดยเย็บทับรอยเย็บเดิมของตัวเต้าลงไป จากรูปข้างล่างจะเห็นว่า ส่วนของลำตัวถูกผลักกลับไปไว้ข้างใต้ให้พ้นรอยเย็บไปแล้ว จึงทำการเย็บซองลวดลงไปบนตะเข็บ โดยค่อยวางซองไปบนตะเข็บเรื่อยๆจะง่ายกว่าการที่ต้องมาหมุดซองนี้เข้ากับตะเข็บ
เมื่อเย็บมาถึงส่วนของรักแร้ อย่าเย็บไปจนสุดขอบ ให้หยุดก่อนถึงขอบช่วงรักแร้ประมาณ 3/4 นิ้ว เพื่อเวลาเราเย็บยางยืดปิดของช่วงรักแร้ จะได้มีที่ว่างให้พับยางยืดกลับมา
เสร็จแล้วก็ทำการเล็มตะเข็บของวงเต้าออกนิดหน่อย เพื่อเวลาเราพับซองลวดลงมาปิดแล้วตะเข็บจะได้ไม่โผล่ออกมา จากนั้นก็ทำการพับซองลวดลงไปบนส่วนของแบนด์ลำตัวแล้วทำการเย็บปิดตะเข็บเต้า
ใช้มือค่อยจัดให้ทุกอย่างตึงอย่างที่ควรจะเป็นในระหว่างเย็บ ทำแบบนี้จนเสร็จทั้งสองข้าง แล้วทำการเย็บปิดหัวซองลวดตรงร่องอกก่อน ปล่อยทางรักแร้เปิดไว้เพื่อใส่ลวดทางนั้น เราก็จะได้นมต้มเรามาเป็นรูปเป็นร่างแล้ว ซองใส่ลวดนี้ก็เสร็จพร้อมใส่ลวดได้
เสร็จเรียบร้อยสำหรับการติดเต้ากับลำตัว จากนั้นก็ทำส่วนอื่นต่อไป
แพทเทิร์นตัวนี้เค้าบอกว่าเค้าออกแบบสำหรับใช้ผ้าที่ไม่มีความยืดมากหรือไม่มีเลย เราก็เลยลองใช้ผ้าที่ไม่ยืดเลยมาลอง ตัวนี้เป็นผ้าคอตต้อนที่มีความยืดนิดๆนิดเดียวจนแทบไม่รู้สึก เป็นเศษผ้าเหลือจากทำกางเกง
ตัวแรกใช้ผ้าปาเต๊ะที่ไร้ความยืดหยุ่นโดยสิ้นเชิง ใส่แล้วตัวตรงเด๊ะ เพราะด้วยความไม่ยืดหยุ่นของผ้ามันเหมือนเราใส่โครงลำตัว ตัวเต้านมต้มถูกกักไว้ในคอกแบบไม่ให้กระดุกกระดิกไปไหนได้เลย มันก็เป็นการกระชับนมต้มขั้นสูงสุด....ถ้าใครชอบแบบนี้
