Monday, August 31, 2009

Vintage เก่าเมื่อวาน เก๋วันนี้



เดินเล่นอยู่ใน Etsy ไปป๊ะเอาร้าน Oh Leoluca เป็นร้านขายเสื้อผ้า vintage นั่งไล่ดูของเค้าทั้งร้านเพลินมาก เสื้อผ้าเค้าเป็นเสื้อผ้า vintage (เสื้อผ้าในสมัย 1920 -1980) นอกจากการหาเสื้อผ้าได้เด็ดแล้ว เราชอบ Styling ของเค้า การจับเอาเสื้อผ้าต่างชิ้น ต่างอารมณ์มาใส่ด้วยกัน ผสมกันออกมาสมส่วนและลงตัว



เสื้อผ้า vintage มันฟองฟูเยอะแยะไปหมด การเลือกหามาใส่ให้เป็นสไตล์ของตัวเองนี่ก็ไม่ใช่เล่นๆ เพราะถ้าใส่ไม่เป็น แต่งไม่ถูกก็ลงคลองไปเล่นตีโป่งผ้าถุงได้เลย ร้านนี้ตาดี มองเป็น นอกจากขายของชิ้นนั้นๆแล้ว ก็ยังช่วยให้มองเห็นด้วยว่า เอามาแต่งกันยังไงให้มันดังคลิก



นั่งดูร้านเค้าแล้วรู้สึกคึก สนุก กับการจับเสื้อผ้ามาใส่ด้วยกัน นั่งดูไปก็นั่งนึกไปถึงตู้เสื้อผ้าของอาทั้งตู้ ยังจำได้ว่าทั้งตู้อาเป็นเสื้อเด็ดๆทั้งนั้น ทั้งกระโปรงสั้น ชุดแม๊กซี่ เสื้อสีเจ็บๆ ชุดแสค ค๊อคเทล สำหรับงานปาร์ตี้ ไหนจะพวกเครื่องประดับสร้อย ต่างหู กำไล เป็นลิ้นชัก เต็มๆสองลิ้นชัก ของพวกนี้เราเอามาโป่ะลงบนตัวเรา แทบทุกอย่าง ในวันที่ไม่ได้รับอนุญาติให้ลงไปเล่นข้างล่าง ก็จะได้เล่นแต่งตัวกับของของอา......จนเราสรุปได้ว่านี่คือการแพร่เชื้อ...เพิ้ง...ได้อย่างสำเร็จผล

สมัยอาวัยเปรี้ยว เธอเปรี้ยวจับใจ เสื้อผ้าของแต่งกายอาแต่ละตัว แต่ละอย่างกระเด้งออกมาจากหนังสือ BR ทั้งนั้น เสียดายที่เราโตไม่ทัน ที่จะมองเห็นความเก๋ของเสื้อผ้าสมัยอาวัยเปรี้ยว พอโตขึ้นมาพอจะรู้เรื่อง รู้ราว เสื้อผ้าอาทั้งตู้ก็ถูกบริจาคไปให้ลูกคนงานหมดแล้ว



ยังจำได้ว่ามีอยู่สองชิ้นที่เราเอามาใส่ได้ทัน คือกระโปรงสั้นลายสก๊อตสีแดง จีบพลีทสองจีบทั้งหน้าทั้งหลัง กระโปรงตัวนี้ใส่ตั้งแต่เรียนหอวังยันสวนดุสิต...แต่กระนั้นก็เหอะ.....ความเปรี้ยวของเรายังไม่เท่าอา เราเลยต้องเอามาเลาะชายกระโปรงลงนิดหนึ่ง ไม่งันมันโป๊งชึ่งสุดๆ

อีกตัวคือเสื้อตัวยาวแขนกุดมีระบายตรงขอบแขนนิดๆ สีเหลืองมะนาวแสบตา จับใจ ที่นั่งเสียดายอยู่ทุกวันคือจำพวกชุดแม๊กซี่ทั้งหลาย ยังจับได้อยู่ว่าอามีอยู่หลายชุดมาก แต่ละชุดมานั้งนึกเอาตอนนี้แล้วสวยๆทั้งนั้น ทั้งสี ทั้งลาย และแบบ ทุกครั้งที่กลับไปเปิดอัลบัมดูรูปอาสมัยวัยเปรี้ยวของเค้า.....อาเป็นคนหนึ่งที่แต่งตัวมีสไตล์ และดูดี ทั้งชุด หน้า ผม....งานไหน งานนั้น สมกับการเป็นลูกสาวกำนันเทื้อมผู้กว้างขวางแห่งเมืองคอนจริงๆ


Wednesday, August 12, 2009

ระเบียงบ้านแบบ นิวยอร์ค นิวยอร์ค


นิวยอร์คก็เหมือนเมืองธุรกิจทั่วไป พื้นที่ทุกก้าวกระโดดมีค่าระยิบระยับ เพราะฉะนั้นชาวนิวยอร์คจึงมักจะมีวิธีกลับตัว แปลงร่างให้เข้ากับพื้นเล็กได้ดีที่สุดๆ หนี่งในนั้นคือการใช้บันไดหนีไฟเป็นระเบียงบ้านของตัวเอง.....ผิดกฎหมาย....แต่ทำเป็นลืมซะ...จะได้มีพื้นที่เล็กนั่งกินลมชมอากาศ


เราก็มีกับเค้าระเบียงหนึ่งเหมือนกัน เอาไว้นั่งเล่นเย็นๆ กินกาแฟเช้าๆ ดกเบียร์ยามแดดร่มลมตก ส่งเสียงร่วมเชียร์ลงไปที่การ์เด้นของบาร์ไอริชข้างล่าง



เอาไว้สร้างสวนผักที่ไม่เคยได้ออกดอก ออกผล ได้ทันหนาว...ปลูกยังไงก็ไม่งาม เพราะร่มตลอดวัน แต่ก็ยังปลูกเอาไว้ล่อกระรอกให้มาโดนตบ บางบ้านก็ยึดเป็นระเบียงอาบแดด ให้เห็นกันได้ทุกปี บางบ้านส่วนหน้าตึกติดถนน บางวันก็เอาเก้าอี้โต๊ะมานั่งก๊งน้ำแดงทำเก๋ ร่วมบรรยากาศมนุษย์ปาร์ตี้ที่เดินถนนผ่านไปผ่านมาอยู่ข้างล่าง ได้อย่างแนบเนียน



เราเองเคยคึกเอาเสื่อออกมาปูนอน อ่านหนังสือเล่นรับลมช่วงบ่ายๆ เพราะบันใดที่บ้านอยู่ใกล้ต้นไม้ นั่งไปนั่งมาบุ้งหล่นปุ๊กลงมา แทบตายจาก...จะกระโดดกรี๊ดดด...ก็ยังห่วงชีวิต เดี๋ยวจะหล่นปุ๊กลงไปข้างล่างยิ่งกว่าบุ๊ง เก็บเสื่อเข้าบ้านแทบไม่ทัน หน้าร้อนแบบนี้เราออกไปนั่งกันทุกวัน ดูผู้คนในร้านอาหารข้างล่าง เอาบรรยากาศไปอีกแบบ

Saturday, August 1, 2009

I Love My King, กระเป๋าอักษรไทย


อาทิตย์ที่แล้วนั่งทำกระเป๋าสพายหลังง่ายๆสองใบนี้ให้ลูกค้าในแคลิฟอร์เนียคนหนึ่ง เค้าเคยซื้อ tote bag ไปแล้วหนึ่งใบ อีกอาทิตย์ถัดมาเมล์มาถามว่าถ้าจะสั่งทำเป็นกระเป๋าสะพายหลัง (drawstring bag) ได้มั๊ย...เค้าชอบดีไซน์ของกระเป๋า

มันเป็นกระเป๋าที่เราทำใส่ไว้ในร้าน...แต่เค้ามาขอเพิ่มดีไซน์อีกนิดหน่อยด้วยเลขเก้าไทย และประโยค I love my King แทนคำว่า I love handmade ที่เราใส่ไว้


เค้าบอกว่าเค้าเป็นคนไทยที่โตที่นี่ และก็เป็นคนไทยที่รักและระลึกถึงในหลวง เค้าถึงอยากได้เลขเก้าไทย กับประโยค I love my King บนกระเป๋าด้วย เค้าสั่งมาสองใบ บอกว่าจะให้แม่อีกหนึ่งใบ น่ารักอย่างนี้มีเหรอที่เราจะทำให้ไม่ได้...รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้คุยกับคนไทยสำนึกดีๆ งานนี้เลยนั่งทำสุดฝีเข็ม...แล้วก็ส่งสบู่ขมิ้นทำเองแถมไปให้อีกหนึ่งก้อน...เพราะถูกใจคนจิตใจดี


I Love My King, too.