เข้าไปฟังพี่กิ๊กเล่านิทานหิ่งห้อย ฟังจบแล้วก็เดินตาเยิ้ม ตาย้อย ออกมา...กี่ปีกี่ชาติ กี่เดือน กี่ตะวัน ก็ยังสร้างรอยยิ้มแตกให้ได้ทุกช่วงเวลา...อยากจะบอกว่า รักแล้วรักเลย
Sunday, May 16, 2010
Saturday, May 8, 2010
Sunday, May 2, 2010
รักเธอประเทศไทย
ไม่เสียแรงที่หลงรัก แหกปากร้องเพลงพี่หรั่งมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก...ฟังเมื่อไหร่คึกเมื่อนั้น
เป็นตัวเป็นตน รวมเป็นคนขึ้นมาได้ จะโตจะตายไม่แน่นอน จะตึงจะตัง ขึงขัง หรือโอนอ่อน แล้วแต่ทำเพื่อใคร
จะดีจะเลว เธอก็ยืนเคียงข้าง จดจำไม่จางยังซึ้งใจ จะเป็นจะตายดีร้ายซักเพียงใด ฉันทำได้เพื่อเธอ
สาบาน...ว่าไม่เสียใจ เสียใครไม่เท่าเสียเธอ จะยอมให้ใครมาทำร้ายเธอเป็นไปได้ไง แม้ตายก็ต้องยอม
จะดีจะเลวเธอก็ยืนเคียงข้าง จดจำไม่จางยังซึ้งใจ จะเป็นจะตายดีร้ายซักเพียงใด ฉันทำได้เพื่อเธอ
สาบาน...ว่าไม่เสียใจ เสียใครไม่เท่าเสียเธอ จะยอมให้ใครมาทำร้ายเธอเป็นไปได้ไง แม้ตายก็ต้องยอม
ของใคร ใครก็หวง หวงเธอเท่าดวงใจ ขอเธอไม่ต้องหวั่นไหว หลับเถิด หลับให้สบาย
สาบาน...ว่าไม่เสียใจ เสียใครไม่เท่าเสียเธอ จะยอมให้ใครมาทำร้ายเธอเป็นไปได้ไง แม้ตายก็ต้องยอม
รักเธอประเทศไทย
อย่ามาเหมาว่าตัวแดง ตัวเหลือง....เราแค่รักเธอประเทศไทย เพียวๆเดี่ยวๆ....เสื้อเหลืองก็จะใส่ หมวกแดงก็จะสวม กางเกงลายดอกก็มีมาก เราแค่เป็นคู่อริกับพวกทำร้ายประเทศ ไม่รู้จักบุญคุณแผ่นดิน ไม่ว่าอ้ายอีหน้าไหน
เป็นตัวเป็นตน รวมเป็นคนขึ้นมาได้ จะโตจะตายไม่แน่นอน จะตึงจะตัง ขึงขัง หรือโอนอ่อน แล้วแต่ทำเพื่อใคร
จะดีจะเลว เธอก็ยืนเคียงข้าง จดจำไม่จางยังซึ้งใจ จะเป็นจะตายดีร้ายซักเพียงใด ฉันทำได้เพื่อเธอ
สาบาน...ว่าไม่เสียใจ เสียใครไม่เท่าเสียเธอ จะยอมให้ใครมาทำร้ายเธอเป็นไปได้ไง แม้ตายก็ต้องยอม
จะดีจะเลวเธอก็ยืนเคียงข้าง จดจำไม่จางยังซึ้งใจ จะเป็นจะตายดีร้ายซักเพียงใด ฉันทำได้เพื่อเธอ
สาบาน...ว่าไม่เสียใจ เสียใครไม่เท่าเสียเธอ จะยอมให้ใครมาทำร้ายเธอเป็นไปได้ไง แม้ตายก็ต้องยอม
ของใคร ใครก็หวง หวงเธอเท่าดวงใจ ขอเธอไม่ต้องหวั่นไหว หลับเถิด หลับให้สบาย
สาบาน...ว่าไม่เสียใจ เสียใครไม่เท่าเสียเธอ จะยอมให้ใครมาทำร้ายเธอเป็นไปได้ไง แม้ตายก็ต้องยอม
รักเธอประเทศไทย
อย่ามาเหมาว่าตัวแดง ตัวเหลือง....เราแค่รักเธอประเทศไทย เพียวๆเดี่ยวๆ....เสื้อเหลืองก็จะใส่ หมวกแดงก็จะสวม กางเกงลายดอกก็มีมาก เราแค่เป็นคู่อริกับพวกทำร้ายประเทศ ไม่รู้จักบุญคุณแผ่นดิน ไม่ว่าอ้ายอีหน้าไหน
Saturday, May 1, 2010
British Invasion, I want one.
ออกไปเดินเล่นกับพี่สาวคนงาม โฉบเข้าไปในร้าน Anthropologie เป็นร้านที่เรามักจะหลงงมงาย เข้าไปเดินลูบไล้ ของในร้านเค้าเป็นประจำ และก็น้อยครั้งที่จะได้ของติดมือออกมาจากร้านนี้ เพราะมันจะทำให้กระเป๋าตังค์เราผอมโดยไม่จำเป็น คุณพี่สาวบอกว่าหลายครั้งที่ซื้อของจากร้านนี้ แต่พอกลับถึงบ้านแล้วตื่น....."ซื้อมาทำไมว้าาา"
แต่เราก็ยังคงเวียนเข้าเวียนออกเช็คของเป็นประจำ เข้าไปเพิ่มอาหารให้ลูกตา เพราะชอบงานดีไซน์โดยรวมของร้านเค้า ล่าสุดเข้าไปป๊ะเข้ากับ ottoman ตัวเป้ง ลายธงชาติอังกฤษตัวนี้เข้าเต็มตา....พระพุทธเจ้าข้า....อยากแสดงความเป็นเจ้าของอย่างแรงๆ เราคนหนึ่งที่เห็นว่า graphic ธงชาติอังกฤษเป็นงานออกแบบที่สวย เพราะฉนั้นทุกครั้งที่เห็นลาย Union Jack บนงานดีไซด์ต่างๆ มันทำให้เราหยุดมอง และหลายครั้งที่ต้องคว้าเอามาครอบครองซะทุกที
แต่ชิ้นนี้มันใหญ่เบิ้ม...เลยต้องฝากๆไว้ก่อนเถอะไอ้เรือง...ไว้มีพื้นบ้านเป็นของตัวเองเมื่อไหร่ จะขอแบบนี้ตั้งกลางห้องซักตัวเต็มๆ
Subscribe to:
Posts (Atom)