นิวยอร์คก็เหมือนเมืองธุรกิจทั่วไป พื้นที่ทุกก้าวกระโดดมีค่าระยิบระยับ เพราะฉะนั้นชาวนิวยอร์คจึงมักจะมีวิธีกลับตัว แปลงร่างให้เข้ากับพื้นเล็กได้ดีที่สุดๆ หนี่งในนั้นคือการใช้บันไดหนีไฟเป็นระเบียงบ้านของตัวเอง.....ผิดกฎหมาย....แต่ทำเป็นลืมซะ...จะได้มีพื้นที่เล็กนั่งกินลมชมอากาศ
เราก็มีกับเค้าระเบียงหนึ่งเหมือนกัน เอาไว้นั่งเล่นเย็นๆ กินกาแฟเช้าๆ ดกเบียร์ยามแดดร่มลมตก ส่งเสียงร่วมเชียร์ลงไปที่การ์เด้นของบาร์ไอริชข้างล่าง
เอาไว้สร้างสวนผักที่ไม่เคยได้ออกดอก ออกผล ได้ทันหนาว...ปลูกยังไงก็ไม่งาม เพราะร่มตลอดวัน แต่ก็ยังปลูกเอาไว้ล่อกระรอกให้มาโดนตบ บางบ้านก็ยึดเป็นระเบียงอาบแดด ให้เห็นกันได้ทุกปี บางบ้านส่วนหน้าตึกติดถนน บางวันก็เอาเก้าอี้โต๊ะมานั่งก๊งน้ำแดงทำเก๋ ร่วมบรรยากาศมนุษย์ปาร์ตี้ที่เดินถนนผ่านไปผ่านมาอยู่ข้างล่าง ได้อย่างแนบเนียน
เราเองเคยคึกเอาเสื่อออกมาปูนอน อ่านหนังสือเล่นรับลมช่วงบ่ายๆ เพราะบันใดที่บ้านอยู่ใกล้ต้นไม้ นั่งไปนั่งมาบุ้งหล่นปุ๊กลงมา แทบตายจาก...จะกระโดดกรี๊ดดด...ก็ยังห่วงชีวิต เดี๋ยวจะหล่นปุ๊กลงไปข้างล่างยิ่งกว่าบุ๊ง เก็บเสื่อเข้าบ้านแทบไม่ทัน หน้าร้อนแบบนี้เราออกไปนั่งกันทุกวัน ดูผู้คนในร้านอาหารข้างล่าง เอาบรรยากาศไปอีกแบบ
1 comment:
มีแบบนิดๆก็ยังดีกว่าไม่มีให้เลยเนอะ
ตอนอยู่คอนโดริมเลคน่ะอยากมีระเีบียงมากกกก แต่ตึกนั้นเป็นตึกไม่มีระเบียงเลย น่าเสียดาย
Post a Comment