ตอนนี้บ้านกำลังเป็นถังขยะในไซท์ก่อสร้าง เหตุก็เพราะเมื่อสามเดือนที่แล้ว basement ของตึกเกิดไฟใหม้ ท่อส่งแก๊ซเลยต้องโดนตัด ห้องทำน้ำร้อน ส่งแอร์ร้อนของตึก ต้องซ่อมใหม่หมด ช่วงนี้ตึกเพิ่งได้เวลาจุดธูปเชิญเจ้าพ่อมาลงองค์ เพื่อทำพิธีต่อท่อแก๊ซใหม่ ต้องเรียกว่าเหล่าเจ้าพ่อ เพราะท่านทำงานกันตามสปีดของเจ้า คือมาไว ไปไว จะมาอีกทีก็ต้องรอเวลาสวรรค์เปิด ไอ้มนุษย์ที่รอทอดไข่ เจียวกระเทียม อย่างเราก็รอท่านกันไปก่อน เข้าของที่รื้อออกมาก็ต้องสุมไว้ตามมุมต่างๆ เวลาเดินก็เขย่งเก้ากระโดดเอา ช่างอินเทรนด์ช่วงโอลิมปิกเมืองจีนจริงๆ ในเมื่อไม่มีมุมให้หมุนรอบตัว ก็นั่งแหมะมันหน้าคอมนี่แหละ ปล่อยแมงโม้อีกซักถัง
นั่งเปิดนู้นเปิดนี่ก็เจอเอารูปที่ถ่ายไว้จากงานเฟอร์นิเจอร์โชว์ชื่อ icff ปีนี้วันยีกับโรเจอร์มาร่วมโชว์นี้กับเค้าด้วยเป็นปีแรก
ปรกติจะมากันเฉพาะงานโชว์ของขวัญ ของแต่งบ้านเท่านั้น ทุกครั้งวันยีจะส่งส่วนบุญมาให้ด้วยป้ายห้อยคอสำหรับคนได้รับอนุญาติให้เข้างาน
งานนี้ก็เหมือนกัน แต่กระนั้นก็เถอะ งานเค้ามีถึงสี่วัน ได้ไปเอาวันสุดท้าย เวลาสุดท้าย ไปถึงทางเดินเริ่มเต็มไปด้วยลังไม้ใส่ของ...เค้าเริ่มเก็บบูธกันแล้ว"ป้า"(ตะโกนดังๆซะให้สมฐานะ)
วันยีไล่ให้รีบไปเดินดู เลยแว๊บเดินดูงานตามจังหวะหาควายหลงฝูง โฉบทางโน้นที ทางนี้ที ไอ้จะล่าถ่ายรูปก็ไม่ค่อยจะเหลือบูธให้ถ่ายแล้วแถมอารมณ์ความอยากจะพินิจพิเคราะห์ด้วยตามันมีมาก
กว่า ที่จะมามัวยืนส่องผ่านจอ LCD กับท่าคนแก่สายตายาวพยายามอ่านหนังสือ(ดูยังไงก็ไม่เปรี้ยว) งานนี้เลยจบลงด้วยอารมณ์แบบ "ปัดโท่" เพราะถึงแม้ทางเดินจะเริ่มเต็มไปด้วยลัง แต่ก็ยังพอเห็นร่องรอยของบูธสวยๆ เฟอร์นิเจอร์เก๋ๆ เสาไฟเท่ๆอยู่บ้าง...ได้แต่เดินเสียดายตาห้อยถึงพื้น
สุดท้ายเดินจนตาตุ่มไปเตะเอาลังชาวบ้านเค้านั้นแหละ ถึงได้หมุนตัวกลับมาช่วยวันยี-โรเจอร์ เก็บของลงลัง...ห่อของไป ก็ไม่วายเล็มๆขบขอบลังถามโรเจอร์ "ปีหน้ายูมาอีกมั๊ยโชว์เนี๊ย!!งานยูดูดีเสริมสร้างโชว์เค้าจริงๆนะ"...
เพราะคิดไว้แล้วว่าถ้ามากันอีกจะไม่พลาดเลย โรเจอร์ตอบ "ไม่รุ๊...จริงแล้วชั้นไม่ค่อยชอบโชว์นี้เท่าไหร่" นั้นไงกลิ่นแห้วต้มเกลือติดอยู่ปลายจมูกเลย...
No comments:
Post a Comment